Wat doet de opwinding van het rijden betekenen?

In tegenstelling tot de meeste van mijn andere blog posts, is dit niet op waarheid berust echter in emotie. Het gaat over iets wat ik heb herontdekt na de kans om het vaker te ervaren; namelijk rijden. Ik weet zeker dat ik ben niet de enige te geloven dit echter de talloze elementen van het rijden, of het nu met een smalle, bochtige bergweg, of met een grootstedelijke wildgroei, of op een brede snelweg, of zelfs een kartbaan, zijn op zichzelf voldoen aan zowel zo diep verheugend inspanning.

Wat voor soort weg als wat maken van de auto, het maakt echt niet uit dat alles veel. (Afbeelding bron: Wikipedia Commons & auteur eigen)
De lichte weerstand in het gaspedaal, de bounce back van de koppeling, de thunk van het schakelen, alsmede het spinnen van een motor, dit is wat de opwinding van het rijden voor mij betekent. Het gaat om alle opmerkingen dat het voertuig aanbiedingen van het stuur, de banden, evenals het chassis. zeker in de meeste dagelijkse auto’s, dat de opmerkingen van zacht maar ook moeilijke om dit aan maar het bestaat nog steeds. Dit is een reden waarom ik vond de allereerste generatie Tata Nano. Het was net zo rauw overal, van de norse tweecilinder motor, op de stijve ophanging (later ontwerpt had veel beter geluiddemping evenals waren meer soepel), het voelde alsof het perfecte voertuig voor een amateur liefhebber.

De verbinding met het voertuig met de opmerkingen aangeboden verandert in een enigszins oxymoronic emotie; een beheerde vrijheid. Dat wil zeggen dat u de flexibiliteit om te gaan waar je wilt, alsmede de in slagen om dat te doen in de manier van uw keuze. Deze tamelijk unieke emotie wordt geaccentueerd verder wanneer snel of op een grote straat rijden. Natuurlijk, het adjectief snel is subjectief als 60mph (96kmph) is ongeveer 6 mph tekort aan topsnelheid van de Nano’s, terwijl 60 mph is bijna voetgangers voor veel grotere auto’s.

Met de klok mee vanaf de top: De allereerste generatie Nano voelde als een prototype soms na te denken over hoe veel soepeler de twist generatie was. De 200 pk super Nano beneden, dat is gewoon geweldig! (Afbeelding bron: Wikipedia Commons & auteur eigen)
Dit brengt mij bij mijn volgende punt, dat is: goedkope voertuigen hebben grenzen binnen eenvoudig bereik waardoor ze fun-to-drive in de dagelijkse situaties. vergelijkbaar met de omstandigheden die ik hierboven vermeld, het nemen van een medium hoek in een fatsoenlijk formaat voertuig met meer dan 100 pk op 60 mph is niet een groot probleem, maar probeer de exact hetzelfde met een 37bhp, topzwaar voertuig als de Nano, evenals het veel grotere uitdaging. dus het is veel leuker.

Ik heb rondgereden in de eerste plaats in een Hyundai Grote i10 (verkocht als de i10 in Europa met 100 mm kortere wielbasis) voor de afgelopen maand evenals terwijl het zeker is geen prestaties van het voertuig door een soort van dank ruimte geven om de verkleumde leiding , zachte vering opgezet, en zo weinig 83bhp 1,2-liter motor, net als de Nano, zijn de grenzen snel te bereiken, zelfs in de stad. Het maakt het knutselen rond zo veel interessanter dan een grotere krachtigere auto. meest inhaalmanoeuvres behoefte aan een blip van het gaspedaal, evenals een terugschakeling making motor werk om stroom te leveren. Elke hoek evenals rotonde heeft de aspirant om de i10 staan op drie wielen (zowel lokaal als in de volksmond genoemd tripoding).

Mijn moeders Hyundai Grote i10 is zeker niet een performance machine, maar het rijden snel in de stad is aangenaam. (Bron van het beeld: Auteur eigen)
In wezen is dit publiceren kan worden vermoeden met deze zin: Of u nu tripoding een Nano of drijven een Jaguar F-Type, het rijden is leuk voor mensen zoals wij, ongeacht het voertuig dankzij de emotionele band of de band die we typt ermee . De geloofden is niet echt rationeel of rationeel, maar dan niet wat moet zijn.